by Πάνος Παπαπαναγιώτου
Ένα κέρμα στο
δρόμο κυλάει το νερό στο
κενό τα όνειρα πέφτουν σαν
αστέρια σε δυο χέρια βαστάς μια
προσευχή φυλαχτό η στιγμή να
ξορκίσει πριν αρχίσει το
κακό να γκρεμίζει ό,τι χτίζεις και
ελπίζεις ένα θαύμα σάπιο τραύμα κάποιου
εφιάλτη καύμα σ'άφησε το
τέρας της ημέρας μιας νεκρής Δευτέρας η
σιγή είν' εκεί συνεχώς διαρκεί η απάθεια και η
σιωπή μόνο σπάει όταν ο
ιδρώτας και η ζωή κυλάει στο
δρόμο για το τέρμα ένα
κέρμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου